Ülkenin birinde bir padişah varmış, çok yetenekliymiş. Yalnız şiir yazamazmış. bir gün bahçesinde gezerken armut ağacını görmüş ve canı armut istemiş. Ağaca çıkmış bir armut koparmış ve:
- "Çıktım armut dalına topladım hamını mamını" demiş ve bu cümleleri çok beğenmiş.
- "Bunlar şiir olmalı" demiş ama devamını yazamamış. Ülkedeki bütün şairler toplanmış ama şiirin devamını getirememişler. En son Nam-ı Kemal gelmiş. Padişah:
- "Bak en son sen kaldın. Sen de yazamazsan şiirin devamını, öldürtürüm seni" demiş.
Nam-ı Kemal:
- "Söyleyin padişahım şiiri" demiş. Padişah:
- "Çıktım armut dalına topladım hamını mamını" demiş. Nam-ı Kemal gülümsemiş ve eklemiş:
- "Düşersen oradan, görürsün ananın a..nı"
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder