Şemsiye

Susuzluktan kıvranan bir köy halkı, nefesi kuvvetli, "Bir dua ettimi gökten rahmet boşalıyor" diye namı yürüyen kasabadaki hocaya habersalıp getirmişler. O gece hoca efendi, bir güzel ağırlanmış,yedirilmiş, içirilmiş sabah namazından sonra hep birlikte yağmurduasına çıkılmış Hoca dua etmiş, köylü ellerini açıp amin demiş, duabitmiş, köye dönüyorlar, onlar yağmur beklerken hava açmış, pırıl pırılgüneş... Köye yaklaşırken,homurtular başlamış: -Ne biçim hoca bu yahuı -Hani bir okuyacak bir üfleyecek, gök gürleyecek yağmur yağacaktı... -Güya karşı köye gitmiş, daha ellerini açıp duaya başlarken, göktenrahmet boşanıvermiş... Sonunda muhtar hocanın yakasına yapışmış: -Hani hoca yağmur yağacaktı ne olduı Hoca dönmüş: -Size yağmur yağmaz! -Niye yağmasını Hocaysa hoca, duaysa dua, daha ne istiyorsunı -Siz bana güvenmediniz! -Ne demek güvenmedikı Güvenmesek kasabadan alır buraya getirir miydikıAldık, getirdik, paranı peşin verdik, sen dua ettin, biz amin dedik,daha nasıl güveneceğizı -Siz yalnız bana değil, töğbe estağfurullah, Allaha da güvenmediniz... Sizin kalbiniz bozuk! Köylü hep birden itiraz etmiş: -Haşa sümme haşa, nereden çıkarıyorsun bu laflarıı Hoca efendi elindeki şemsiyeyi göstermiş: -Bre zındıklar eğer güvenseydiniz, hepiniz yağmur yağacak diyeşemsiyelerinizi yanınıza alırdınız. Hani nerede şemsiyenizı Bir bengüvendim, şemsiyemi aldım o da yetmedi!...