On yıldır evlilermiş. Ama gerdek gecelerinden başlayarak, adam hep karanlıkta sevişmek konusunda ısrar etmiş. Kadıncağız yıllar yılı kaç kez sabahlara kadar yalvarmış, bir kerecik olsun, ışıklari yakıp sevişmek için ama adam hep inatla “Hayır” demiş. “Kesinlikle olmaz. İlle de karanlıkta sevişeceğiz.” O gece kadıncağız gene ışıkları yakmak için yalvaracak gibi olmuş, ama hemen vazgecmiş. Kocası on yıl sonra insafa gelecek değil ya. Vazgeçmis ama sadece yalvarmaktan. Kafasına koymuş, bu kez çünkü. Tam sevişmenin en heyecanlı anı, en doruk noktasında elini kaydırıp, yatağın bas ucundaki gece lambasının düğmesine dokunuvermiş. Bir de görsün. Kocasının beline, o yapay aletlerden biri bağlı değil mi?. “Bunu bana nasıl yaparsın” diye haykırmış. “Bunca yıldır, bu işi sahte bir aletle yaptığını bana söylemedin bile. Hemen açıkla bana her şeyi. Hemen.” Adam çok soğukkanlı yanıt vermiş. “Tamam, tamam. Her şeyi izah edeceğim sana. Ama önce sen bana şu üç çocuğumuzu nasil yaptin izah et, bakalım!.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder