Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve ne yapmak istediği
konusunda bir kompozisyon yazmasını istedi hocası. Çocuk bütün gece
oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7
sayfalık bir kompozisyon yazdı. Hayalini en ince ayrıntısına kadar
anlattı. Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizdi.
Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterdi. Krokiye, 200
dönümlük arazinin üzerine oturacak 1000 metrekarelik evin ayrıntılı
planını da ekledi. Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam
anlamıyla kalbinin sesiydi. İki gün sonra ödevini geri aldı. Kağıdın
üzerinde kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir "0" ve:
- "Dersten sonra beni
gör" uyarısı vardı.
Çocuk:
- "Neden "0" aldım?" diye merakla sordu hocasına.
Hocası:
- "Bu senin yaşındaki bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal. Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Kaynağın yok.
At çiftliği kurmak büyük para ister. Önce araziyi satın alman gerekir.
Bunu başarman imkansız. Eğer ödevini gerçekçi hedefler
belirledikten sonra yeniden yazarsan, notunu yeniden gözden geçiririm" dedi.
Çocuk eve döndü ve uzun uzun düşündü. Çocuk bir hafta kadar
düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürdü
hocasına:
- "Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin. Bende hayallerimi." dedi.
O çocuk, bugün 200 dönümlük arazisi üzerindeki 1000 metrekarelik evinde
oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev ise şöminenin üzerinde çerçevelenmiş
olarak asılı. Aynı öğretmen, geçen yaz 30 öğrencisini bu çiftliğe kamp
kurmaya getirdi. Ayrılırken eski öğrencisine:
- "Bak. Ben senin
öğretmeninken, hayal hırsızındım. Ama sen hayalinden vazgeçmeyecek kadar
inatçıydın."
17 Ekim 2016 Pazartesi
Hayal Hırsızı
Yaşanmış Hikayeler
Etiketler:
Yaşanmış Hikayeler
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder