Bir gün, bir kozada küçük
bir delik açıldı. Bir adam, bedenini bu küçücük delikten çıkarmaya çalışan
kelebeği saatlerce seyretti. Sonra,
kelebek sanki daha fazla ilerlemek istemiyormuş gibi durdu. Sanki, ilerleyebileceği kadar ilerlemişti ve
artık daha fazla ilerleyemiyordu.
Ve adam, kelebeğe yardım
etmeye karar verdi. Eline bir makas aldı
ve kozayı keserek deliği büyüttü.
Kelebek kolayca dışarı
çıktı. Fakat bedeni kocaman, kanatları
kuru ve buruşuktu.
Adam, kelebeği izlemeye
devam etti. Çünkü zamanla kanatlarının büyüyüp bedenini taşıyabilecek kadar
genişleyebileceğini umut ediyordu. Fakat bu olmadı!
Gerçekte, kelebek ömrünün
geri kalanını o kocaman bedeni ve kuru, buruşuk kanatları ile etrafta sürünerek
geçirdi. Uçmayı hiç başaramadı.
Adamın bu aceleci iyiliği
içinde anlayamadığı, bu kısıtlayıcı kozanın ve kelebeğin o küçücük delikten
dışarı çıkmak için verdiği mücadelenin, kelebek için gerekli olduğuydu. Çünkü
bu, Allah'ın, yaşam sıvısının kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru akmasını
sağlamak için yarattığı yoldu. Böylece kelebek kozadan kurtulduğu anda uçmaya
hazır olabilecekti.
Bazen mücadeleler,
hayatımızda tam olarak gerek duyduğumuz şeylerdir. Eğer Allah, hayatımıza hiçbir engelle
karşılaşmadan devam etmemize izin verseydi sakat kalırdık. Şimdi ve daha sonra olabileceğimiz kadar
güçlü olmazdık.
Güç istedim...Ve Allah, beni güçlü yapmak
için karşıma zorluklar çıkardı.
Bilgelik istedim...Ve Allah bana çözmek için
sorunlar verdi.
Zenginlik istedim...Ve Allah çalışmak için bana
beyin ve güçlü kaslar verdi.
Cesaret istedim...Ve Allah üstesinden gelmem
için bana tehlike verdi.
Sevgi istedim...Ve Allah yardım etmem için
Sorunlu insanlar verdi.
İyilik istedim...Ve Allah bana fırsatlar
verdi.
İstediğim hiçbir şeyi elde
edemedim, fakat ihtiyacım olan her şeyi elde ettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder